Oct 28 2018 2 mins 59
Iūlia, fīlia Iūliī et Aemiliae, est parva puella laeta quae cantat et rīdet. Sed iam nōn cantat puella neque rīdet, sed plōrat: “Uhuhū!” Cūr plōrat Iūlia? Puella plōrat quia Mārcus eam pulsat. Mārcus est puer improbus quī parvam puellam pulsat − et rīdet!
Aemilia audit fīliam quae plōrat.
Iūlia Iūlium vocat: “Pater! Pa-ater!”
Māter fīliam audit, neque pater eam audit.
Aemilia Iūlium nōn videt et Syram ancillam interrogat: “Ubi est vir meus? Iūlia eum vocat. Cūr nōn venit?”
Syra: “Dominus dormit.”
Aemilia: “Ō! Fīlia plōrat − et pater dormit!”
Iūlia: “Uhuhū! Mārcus mē pulsat!”
Mārcus rīdet: “Hahahae!”
Pater audit fīliam quae plōrat et fīlium quī rīdet. Iam nōn dormit Iūlius.
Iūlius venit et Aemiliam interrogat: “Cūr Iūlia plōrat et Mārcus rīdet?”
Aemilia respondet: “Mārcus rīdet, quia Iūlia plōrat, et Iūlia plōrat et tē vocat, quia Mārcus eam pulsat. Puer improbus est Mārcus!”
Iūlius Mārcum vocat. Mārcus venit et Iūlium īrātum videt, neque iam rīdet puer. Pater īrātus fīlium improbum verberat!
Iam nōn Iūlia, sed Mārcus plōrat.
