Voor Coely is muziek de stem die ze nodig heeft. Dat was het al toen ze als klein meisje haar dagboeken volschreef. Toen ze L’Enfer van Stromae voor het eerst hoorde, viel alles even stil. Hij verwoordde exact hoe zij zich op dat moment voelde. Coely vertelt hoe muziek haar helpt om uit de donkere periodes te klauteren en hoe mooi het is om als artiest een stem te kunnen zijn voor anderen. Pien zet een koptelefoon op het hoofd van Coely en laat zo voor de eerste keer in haar muziekhart kijken.