اپیزود هفدهم: خلاصه کتاب «اینترنت با مغز ما چه میکند؟» نوشته نیکلاس کار با ترجمه محمود حبیبی. درباره اپیزود: مکلوهان که مجلسگرمکن خوبی هم بود، استعداد خوبی تو ساختن جملات قصار داشت، یکی از این جملات قصار مکلوهان که خیلی سر زبونها هم افتاد این بود: «رسانه همان پیام است.» نکتهای که اغلب درباره این جمله قصار فراموش میشه اینه که مکلوهان فقط درباره قدرت دگرگون کنندهی فناوریهای ارتباطی جدید صحبت نمیکرد بلکه درباره خطرات این قدرت هم به ما هشدار میداد. مکلوهان معتقد بود که هروقت رسانهی جدیدی ظهور میکنه، مردم ابتدا اسیر محتوایی میشن که این رسانه در اختیارشون میذاره مثل خبرهایی که تو روزنامه میخونن، یا موسیقیهایی که از رادیو میشنون یا برنامههایی که تو تلویزیون میبینن. وقتی مردم درباره خوبی یا بدی رسانه صحبت میکنن در واقع بحث اصلیشون درباره محتوای رسانه است، طرفدارای رسانه از اطلاعات و محتویات جدید استقبال میکنن و اون رو نشونه دموکراتیزه کردن فرهنگ میدونن و مخالفا هم با دلایلی به همون اندازه درست بیمعنایی و حماقت موجود در محتویات جدید رو رد میکنن و اون رو نشونه سادهسازی بیش از حدِ فرهنگ میدونن، اینترنت جدیدترین این رسانههاست. طرفدارای اینترنت رسانهی جدید رو شروع عصر طلایی دسترسی به اطلاعات میدونن و مخالفا ظهور این رسانه رو آغاز عصر تاریکِ پر از ابتذال و خودشیفتگی تعبیر میکنن. اما بحث درباره محتوای یک رسانه به ایدئولوژی و سلایق شخصی آدما برمیگرده و بحثها در اینباره همیشه به بنبست رسیده و دیدگاهها افراطی شده و حملات جنبه شخصی به خودشون گرفته. اما نکتهای که طرفدارا و مخالفا از اون غافل موندن، همون چیزیه که مکلوهان گفته بود: «در بلند مدت اهمیت محتوای رسانه در تأثیری که بر نحوه تفکر و عملکرد ما میگذاره به مراتب از خودِ رسانه کمتره.»