Συζητούν ο Δημήτρης Καμούζης και ο Χρήστος Τριανταφύλλου
Πώς αντιδρά μια κοινότητα όταν εμπλέκεται στη δίνη των εθνικισμών μιας ολόκληρης γεωγραφικής περιοχής; Ο Χρήστος Τριανταφύλλου συζητά με τον ερευνητή του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών Δημήτρη Καμούζη για την ελληνική εκδοχή αυτού του ερωτήματος, με αφορμή την έκδοση του βιβλίου «Έλληνες στην Κωνσταντινούπολη. Εθνικισμός των ελίτ και μειονοτικές πολιτικές (1918-1930)» (Εκδόσεις Εστία). Υπερβαίνοντας την οπτική ότι οι ελληνικές κοινότητες ήταν παθητικοί δέκτες των εξελίξεων και απλώς περίμεναν την ένωση με την Ελλάδα, ο συγγραφέας ξεκινά από τα μέσα του 19ου αιώνα και εξετάζει την κοινότητα των Ρωμιών της Κωνσταντινούπολης, για να φτάσει έως το Ελληνοτουρκικό Σύμφωνο του 1930. Μέσω αυτής της εξωελλαδικής οπτικής, φωτίζονται από διαφορετικές γωνίες μεγάλα γεγονότα όπως το Κίνημα των Νεότουρκών, ο Εθνικός Διχασμός και η Μικρασιατική Καταστροφή και σχετικοποιούνται νομοτέλειες και στερεότυπα. Με αυτή την οπτική αναδεικνύονται εξελίξεις που εμπλουτίζουν την ιστορική γνώση για το πρώτο μισό του 20ού αιώνα, όπως οι αντιθέσεις των ελίτ εντός της κοινότητας της Κωνσταντινούπολης, η συστράτευση της ηγεσίας της με τον βενιζελισμό και, μετά το 1923, ο εγκλωβισμός της κοινότητας ανάμεσα στους αντίπαλους εθνικισμούς του ελληνικού και του τουρκικού κράτους.
Πώς αντιδρά μια κοινότητα όταν εμπλέκεται στη δίνη των εθνικισμών μιας ολόκληρης γεωγραφικής περιοχής; Ο Χρήστος Τριανταφύλλου συζητά με τον ερευνητή του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών Δημήτρη Καμούζη για την ελληνική εκδοχή αυτού του ερωτήματος, με αφορμή την έκδοση του βιβλίου «Έλληνες στην Κωνσταντινούπολη. Εθνικισμός των ελίτ και μειονοτικές πολιτικές (1918-1930)» (Εκδόσεις Εστία). Υπερβαίνοντας την οπτική ότι οι ελληνικές κοινότητες ήταν παθητικοί δέκτες των εξελίξεων και απλώς περίμεναν την ένωση με την Ελλάδα, ο συγγραφέας ξεκινά από τα μέσα του 19ου αιώνα και εξετάζει την κοινότητα των Ρωμιών της Κωνσταντινούπολης, για να φτάσει έως το Ελληνοτουρκικό Σύμφωνο του 1930. Μέσω αυτής της εξωελλαδικής οπτικής, φωτίζονται από διαφορετικές γωνίες μεγάλα γεγονότα όπως το Κίνημα των Νεότουρκών, ο Εθνικός Διχασμός και η Μικρασιατική Καταστροφή και σχετικοποιούνται νομοτέλειες και στερεότυπα. Με αυτή την οπτική αναδεικνύονται εξελίξεις που εμπλουτίζουν την ιστορική γνώση για το πρώτο μισό του 20ού αιώνα, όπως οι αντιθέσεις των ελίτ εντός της κοινότητας της Κωνσταντινούπολης, η συστράτευση της ηγεσίας της με τον βενιζελισμό και, μετά το 1923, ο εγκλωβισμός της κοινότητας ανάμεσα στους αντίπαλους εθνικισμούς του ελληνικού και του τουρκικού κράτους.