نمایش صوتی

جبز ویلسون، پیرمرد امانت‌فروش اهل لندن، برای مشورت درباره‌ی آگهی عجیب استخدام انجمن سرخ‌‌مویان، به دیدار شرلوک هولمز و دکتر واتسون می‌‌رود.

آقای ویلسون به آنها می‌‌‌گوید که چند هفته قبل، دستیار جوانش، وینسنت اسپالدینگ، به او اصرار کرده تا به آگهی «انجمن موقرمزها» که کار پردرآمدی را فقط به متقاضیان مرد با موهای موقرمز پیشنهاد کرده، پاسخ بدهد.

صبح روز بعد، ویلسون در صف طولانی مردان موقرمز منتظر مانده تا با او مصاحبه شود و او تنها متقاضی‌‌‌ای بوده که استخدام شده. ویلسون به هولمز می‌‌‌گوید که چون کسب‌وکارش با مشکل مواجه شده و نیاز به درآمدی اضافه داشت، با حضور در این انجمن و دریافت هفته‌ای ۴ پوند دستمزد، خیلی از مشکلاتش حل می‌شد؛ به‌ویژه که هم ساعت کاری آن خیلی مناسب بود و هم کار خاصی نباید انجام می‌‌‌داد... اما پس از چهار هفته، یک روز صبح به تابلویی بر روی در قفل شده‌‌ی دفتر برخورد که به شکل عجیبی اعلام کرده بود: «انجمن موقرمزها منحل شده‌است. — ۹ اکتبر ۱۸۹۰.»

سِر آرتور ایگناتیوس کانن دویل، (زاده ۲۲ مه ۱۸۵۹ - درگذشته ۷ ژوئیه ۱۹۳۰)، نویسنده، پدیدآور و پزشک اسکاتلندی بود. وی آوازه‌ی خود را مدیون خلق شخصیت شرلوک هولمز، کارآگاه خصوصی، است. آرتور تا نه‌سالگی در گروه مذهبی مدرسه مشغول فعالیت بود. از سال ۱۸۷۶ تا ۱۸۸۱ در دانشگاه ادینبرو در رشته‌ی پزشکی تحصیل کرد. مدتی به‌عنوان پزشک یک کشتی در سفرهایی به غرب آفریقا کار کرد و سرانجام در سال ۱۸۸۵ مدرک دکترای خود را از دانشگاه دریافت کرد.

او در کنار پزشکی، برای روزنامه‌ها مطالب ادبی و مقاله و نیز کتاب‌ می‌نوشت. جاودان‌ترین کتاب او داستان‌های شرلوک هولمز است که اکنون بیش از خودش شناخته شده‌‌است. در ابتدا خوانندگان زیادی حاضر نبودند برای خواندن چنین داستانی پول خرج کنند و کتاب بخرند، به همین دلیل او برای چاپ کتاب «اتود در قرمز لاکی» مجبور شد به مجلاتی روی آورد که داستان‌های مختلف و کم‌فروش را در کاغذهای ارزان‌قیمت چاپ می‌کردند، اما رفته‌رفته بر محبوبیت داستان‌های شرلوک هولمز افزوده و داستان‌های شرلوک تبدیل به کتاب شد. شاید حتی خود آرتور کانن دویل هم تصور نمی‌کرد که رمان‌هایش درباره‌ی یک کارآگاه عجیب و باهوش چنین جاودانه شوند.

بین سال‌های ۱۸۹۰ تا ۱۸۹۳ سری کتاب‌های شرلوک هولمز و دکتر واتسن او چاپ شدند. سال‌های ۱۸۹۳ در معمای آخر شرلوک هولمز توسط دکتر موریاتی کشته شد، اما کانن دویل دوباره شخصیت محبوبش، یعنی هولمز، را زنده کرد و آثار ماندگار دیگری از بازگشت شرلوک هولمز به جای گذاشت.

۹ سال بعد در سال ۱۹۰۲ شاهکار خود، یعنی سگ شکاری باسکِرویل، را نوشت. کانن دویل نویسنده‌ی پرکاری بود و آثار زیادی دارد. علاوه بر کتاب‌های شرلوک هولمز، تعداد بسیاری رمان و کتاب تاریخی، ازجمله کتاب مفصلی درباره‌ی بوئرهای آفریقای جنوبی و نیز کتابی درباره‌ی احضار ارواح (که در اواخر عمر سخت بدان معتقد شده بود) نوشته‌‌است.