Jun 23 2023 47 mins
خسی در میقات یکی از معروف‌ترین سفرنامه‌های معاصر حج است که جلال آل‌احمد در سال ۱۳۴۳ و در ۴۱ سالگی، درطول سفر حج، نوشته‌است. شاید اولین ویژگی خسی در میقات که به ذهن می‌رسد، موقعیت ویژه‌ای است که نویسنده در آن پا به چنین سفری گذاشته و به‌موجب آن، این سفر می‌تواند فصل تازه‌ای از زندگی نویسنده محسوب شود. به عبارت دیگر، این سفر برای آل‌احمد یک سفر معمولی نیست؛ آل‌احمدی که به این سفر می‌رود، همان است که روزی پیوستن به حزب توده، گریز از خانواده‌‌ی مذهبی خود و انتشار کتاب در اعتراض به سنت‌های دینی را تجربه کرده‌است.
آل‌احمد در این سفرنامه در هر منزلی و موقفی قلم را دست گرفته و آن‌قدر از جزئیات و تفاصیل سفر خودش به‌طور بداهه برای ما نوشته که از خودمان می‌پرسیم چطور یک آدم در طول سفرش اینقدر فرصت نوشتن داشته‌است!؟
از خصوصیات این سفرنامه، شرح بسیاری از جزئیات مربوط به حاجیان کشورهای مختلف است که هریک آداب و رسوم، پوشش، ابزار و ویژگی‌های مربوط به خودشان را دارند. از دیگر ویژگی‌های این سفرنامه گِله‌هایی است که آل‌احمد از نابسامانی‌های مسلمانان می‌کند.
لازم به ذکر است که این کتاب صوتی اقتباسی بوده و به صورت خلاصه شده به منظور پخش رادیویی بازنویسی شده است