میترسم زمان بگذرد و تاریخ هم آنها را فراموش کند؛ صورت جوانشان را، لبهای خندانشان را، چشمها و موهای روشنشان را و غم سیاهی که تا پایان عمر به دوش خواهند کشید؛ غم تنهایی، غم بیپناهی وَ غم انتظار فریادرسی که نخواهد آمد.
به یادِ تمامِ قربانیانِ مظلوم و بینام و نشانِ تاریخِ این سرزمین که "زندگی کردن" بدیهیترین حقشان بود اما این حق، به اشکالِ مختلف، بهخاطرِ زیادهخواهیِ حاکمان پایمال شد؛ به آنانکه "رفتن" را نمیخواستند اما رفتن و بسیاری چیزهای دیگر به آنها تحمیل شد؛ چیزهایی مثل غمِ غربت و خاکِ سردِ گور در زمان و مکانی که نباید.
پژوهشگر و راوی:
عطیه امیری
نویسنده:
عطیه امیری
با همراهی
سهیل پازکی
دکلمه:
فرزند ایران؛ امیرهوشنگ ابتهاج
مشاور:
نوید نیکنژادی
تیزر:
امیرعلی قربانی
موسیقی:
اشکان امیری
آزاده امیری
امید صابری
تصنیف:
نوایی؛ غلامعلی پورعطایی
کارگردان:
سهیل پازکی
فهرست منابع
حکایت دختران قوچان؛ افسانه نجمآبادی
چرا شد محو از یاد تو نامم؛ افسانه نجمآبادی
تلگرام:
https://t.me/RadioNesyan
اینستاگرام:
https://instagram.com/radio_nesyan
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.