De Döschkassen

Wenn man Musik mokt, annerlei, wat man Noten leesen kann oder ni, denn hett man dat mit de söben Töne to kriegen, mit de al Bach un Mozart komponeert hebbt. Un düsse Töne sünd vun‘ Klang her opstiegend C, D, E, F, G, A un H. Un genau een „Oktave“ höger kümmt dat näste C. Dor heuert twor noch de Halftöne to, so as „Es“ oder „Gis“. Dat ist dat denn overs ook w�

Veele Dörper, Städte un Steeden meern in de Landschop hebbt je ehr Geschichen un Legennen, ne. Borg to’n Bispeel hett de Sage üm de Bökelnborg, wo Graf Rudolf, de to veel Stüüern verlangt hett, vun de Buuern meuchelt wurr. Oder de Sage vun den Bettelstudent de in‘ Riesewohld unschüllig ophungen wurr, weil he ’n junge schmucke Deern ümbröcht hebben schall. As Noricht

In Alldag bün ick je Busfohrer, ne. Tomeist fohr ick Reisebus. Dat is overs ni jümmers so. Mitünner steiht op mien Fohropdrag ook „SEV“. Dat heet „Schien’-Erstatz-Verkehr. Is dat de Fall, fohr ick no irgendeen Bohnhoff. Oftmols no Hamborg oder Kiel un vun dor no annere Bohnstatschoon‘. Dat passeert jümmers, wenn de Iesenbohn op de jeweilige Streck‘ jüst ni fohrt

Inkööpen is je nix för mi, ne. In Supermart renn ick mitünner 20 Minuten orienteerungslos dör de Gänge, bet ick funnen heff, woför ick kom‘ bün. Ook denn, wenn sick dat blots üm dree, veer Sooken hannelt. Wenn ick dat denn ennli schafft heff, stell ick för gewöhnli fast, dat ick an de verkehrte Kasse stoh. Dor wo noch een wat ümtuuschen will oder de Bankkoart ni finn

Jo, ick weet, dor is weller ’n niedet Bild vun mi. So blifft dat nu overs ook. Tominst so lang ick so utseh as op dat Foto. Nu overs to wat ganz annered. Mi is annerletzt wat opgohn: Wenn man Fruunslüüd över ehr Söhns snacken heuert denn is dor in de Regel blang ganz veel Mudderleevde ’n Barg Verständnis för allns rut to heuern, wat de Jungs noch ni so good künnt. Dat r

Worüm ward wi ni eenfach blots öller, worüm seht wi bi’t Öllerwarrn ook ümmer öller ut? Na jo, so’n beten to öllern is je in Ordnung. Ick much ook ni mien Levdag utsehn as ’n lütt‘ Kind dat jüst ut’n Kreißsool kümmt. Overs dat weer doch scheun, wenn man bet – seggt wi mol – to’n 29. Gebuurtsdag so öllern wurr, as wi dat kinnt, vun dor an overs jümmers

Man kann sick je düchti argern un gnegeli warrn, wenn wat scheev löppt, ne. Man kann dat overs ook noloten un eenfach dat Beste ut dat moken, wat dor is. Un to de, de sick de Petersilie ni so gau verhogeln loten doht, heuert de Lüüd vun de Friewillige Füüerwehr Kronprinzenkoog. De heff ick vör ni bummeli twee Weeken mit ’n Reisebus to ’n Tour övern ganzen Dag afholt. D

Hebbt Ju al mol wat vun Parasiten heuert, de „Lütte Leberegels“ heet? De sünd veellicht dösig. De künnt blots överleeven, wenn Schoop, Snecken un Miestriebels (Ameisen) op desülbige Koppel levt. Un dat geiht so: De utwussen‘ Egels sünd in de Leber, genauer geseggt in de Gallngänge vun Schoop to Huus. Dor leggt se ook Eiers, de denn dör’n Darm vun’t Schoop no bute

Wi hebbt je all so’n poor Steeden, an de wi an leevsten ween möögt, ne. Veellicht to Huus, in’t eegene Dörp, an’ besünnern Urlaubsort un so wieder. Op de anner Sied kinnt jede un jeden vun uns overs ook Gegenden, de uns överhaupt ni toseggt. Dat kann jüst so ’n bestimmted Dörp oder ’n Stadt ween. Wenn wi heuert, dat een vun dor kümmt, schüddelt uns dat richti. Un

Ju kinnt wiss ook de nieden Plastik-Deckels, de no’t afschruuven an de Buddels hangenblifft, ne. De sorgt je gelegentli för veel Larm. Bi de ersten Mole, as ick so’n Buddel tofot‘ kreeg, heff ick dacht, wat dat ’n Produktschoonsfehler weer. Dor heff ick denn mit Gewalt an de Deckels reeten, bet ick ehr afharr. Achteran hungen dor overs jümmers so spitze un scharpe Plasti