پادکست فارسی انسانک | Ensanak

کلمات مردم ساز هستند. در اپیزود چهل و هشتم با اندیشیدن به این جمله هم‌سخنی ما آغاز خواهد شد و قدم قدم از آن رمزگشایی خواهیم کرد. سرانجام گفتگو هم می‌رسیم به کلمه «آفرین». این نخستین روایت از «کلمه‌اندیشی» است که �

همراهان قدیمی انسانک به خاطر دارند که در سال نخست انسانک (اپیزودهای دوازدهم و چهاردهم) پیرامون ملال صحبت‌هایی داشتم و به‌طور مشخص از «ملال زوجیت» صحبت به میان آمد. امروز با گذشت نزدیک به سه سال از آن روزها، مجال �

سرانجام کاروان انسانک در سال یکهزار و چهارصد و دو به اولین منزلگاه رسید و اپیزود چهل و ششم منتشر شد. این اپیزود با فحش آغاز می‌شود!‌ البته فحش، با عمقی کمی بیش از معمول و سپس بحث خیال‌انگیزی را در پیش می‌گیریم. چن

اهل انسانک ... سلام بر شمااین پیام کوتاهی است که به رسم همه‌سال بابت تبریک سال نو تقدیم عزیزان همراه در تلگرام انسانک شد؛ اما امسال در این پیام چند نکته مختصر بود در باب «غم شریف» و «زندگی عادی» که بهانه شد تا پیام �

تصور کنید در گفتگویی شبانه، پای صحبت‌های «کسره» نشسته‌اید و او برایتان قصه بودنش و نقش مهمی که در هستی دارد را تعریف می‌کند. و همین توضیح مختصر کافی است، برای دعوت به شنیدنِ داستانِ مفصل کسره..این اپیزود، آراسته

مشغول مطالعه کتابی بودم که دلم نیامد شما را از آن بی‌نصیب بگذارم. کتاب به‌قلم زنده‌یاد محمدعلی اسلامی ندوشن است و البته من در تبیین آن، خودم را هم دخالت دادم. در اپیزود چهل و چهارم انسانک با نگاه به تاریخ ایران‌�

اگر با من در این مقدمه موافق باشید که هدف از اندیشیدن، تسکین‌یافتن از وحشتِ زندگی است؛ آن‌گاه می‌توانم اپیزود چهل‌وسوم انسانک را به‌عنوان مرهمی بر درد، تقدیم کنم. اگر بپرسید کدام درد، می‌گویم دردِ یأس و ناامی

راهی سفر بلندی هستیم و کوله‌هایمان از «خشم» انباشته. در اپیزود چهل و دوم انسانک قصدم آن بود که سنگینی خشمم را بر دوش شما نیندازم و بجای آن، خرده‌فهمی که دارم را با شما تقسیم کنم. بنا به وعده همیشگی، این‌بار نیز مب

ضبط اپیزود چهل و دوم پادکست انسانک در روزهای ابتدایی هفته دوم خرداد آغاز شد و انتشارش به روزهای پایانی خرداد رسید. در این فاصله، جملات بارها و بارها از نو نوشته شد و دوباره ضبط شد. این دقت مضاعف به جهت دشواری مضمون

نگفتم «مسئله معاش» بلکه گفتم «مُشکلۀ معاش» چون دیگر با مسئله ساده و متداولی روبرو نیستیم. مشکله به معنای رنج و زحمت است. سفره‌مان روز به روز کوچک‌تر می‌شود و باید تدبیری اندیشید. من – که مانند بسیاری از شما – ای�